-
1 zakotwiczyć się
сов.стать на я́корь -
2 zakotwiczyć\ się
сов. стать на якорь -
3 zakotwiczyć się
[закотвічичь шіê]v.dk -
4 zakotwiczyć
zakotwiczyć pf →LINK="zakotwiczać" zakotwiczaćzakotwiczać (-am) < zakotwiczyć> (-ę) v/t MAR verankern; (cumować) festmachen, anlegen; v/i vor Anker gehen;zakotwiczać się fig sich niederlassen -
5 zakotwiczać
impf ⇒ zakotwiczyć* * *ipf.zakotwiczyć pf. żegl.1. (= mocować na kotwicy) anchor, moor.2. (= stawać na kotwicy) lie at anchor.ipf.zakotwiczyć się pf. żegl.1. (= mocować na kotwicy) anchor, moor.2. (= stawać na kotwicy) lie at anchor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakotwiczać
-
6 zakotwicz|yć
pf — zakotwicz|ać impf Ⅰ vt Żegl. to anchor [statek] Ⅱ vi Żegl. [statek, osoba] to anchor Ⅲ zakotwiczyć się — zakotwiczać się 1. Żegl. [statek, osoba] to anchor 2. przen. zakotwiczyć się gdzieś [osoba] to stay somewhere for goodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakotwicz|yć
-
7 zakotwiczać
zakotwiczać (-am) < zakotwiczyć> (-ę) v/t MAR verankern; (cumować) festmachen, anlegen; v/i vor Anker gehen;zakotwiczać się fig sich niederlassen -
8 zakotwiczać
zakotwiczać [zakɔtfiʧ̑aʨ̑], zakotwiczyć [zakɔtfiʧ̑ɨʨ̑]I. vt verankernII. vi vor Anker gehenIII. vr1) ( mocować statek na kotwicy) ankern, vor Anker gehen2) ( cumować) festmachen, anlegen3) (pot: zatrzymywać się gdzieś na dłużej) sich +akk niederlassen
См. также в других словарях:
zakotwiczać się – zakotwiczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co zakotwiczać w zn. 1.: Spróbujemy zakotwiczyć się w pobliżu plaży. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}to samo co zakotwiczać w zn. 2.: Okręt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakotwiczyć — dk VIb, zakotwiczyćczę, zakotwiczyćczysz, zakotwiczyćicz, zakotwiczyćczył, zakotwiczyćczony zakotwiczać ndk I, zakotwiczyćam, zakotwiczyćasz, zakotwiczyćają, zakotwiczyćaj, zakotwiczyćał, zakotwiczyćany 1. «umocować statek, łódź na kotwicy»… … Słownik języka polskiego
statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… … Słownik języka polskiego
kotwica — ż II, DCMs. kotwicacy; lm D. kotwicaic 1. «stalowa konstrukcja z trzonem i ramionami (zakończonymi łapami), która rzucona ze statku (na linie lub łańcuchu), zagłębia się w dno i utrzymuje statek w jednym miejscu» Kotwica główna, głębinowa,… … Słownik języka polskiego
